Zaterdag 28 februari. Thuis in Gelselaar tegen Klein Dochteren E2. Roy is helaas niet van de party, hij heeft griep. Beterschap Roy! Wel handig dat we in de winterstop een extra speler aan ons team hebben toegevoegd: Emiel. Hij is vandaag ook onze aanvoerder. Het gras is wit van de rijp maar de grond is niet hard, gewoon voetballen dus. 

Opdracht van vandaag: nog iets feller! 
 

Het duurt in de 1^e helft lang voordat er wordt gescoord. DEC is duidelijk het beter voetballende team. Klein Dochteren moet het van de counter hebben. We creëren veel kansen maar scoren niet. Het: “aannemen, hoek kiezen en schieten” gaat nog niet helemaal goed. De ene keer gaat het te gehaast en proberen we het in 1 keer, de andere keer wordt te lang gewacht voordat er wordt afgedrukt op doel. In de 19^e minuut voert Sam de veel getrainde oefening wel goed uit en opent de score, 1 – 0. “Hèhè” klinkt er rondom het veld. 1 Minuut later zijn we achterin niet snel genoeg terug en het is alweer gelijk. In de 22^e minuut schiet Emiel nog maar eens op doel. Met een mooie boog gaat de bal over de keeper in de verre rechterhoek. Ruststand 2 – 1. 
 

In de rust alleen herhaling van de opdracht: we voetballen heel goed samen maar het mag wel iets feller. Dit moeten we dik winnen! 
 

Het begin van de 2^e helft is gelijk aan de 1^e helft. We voetballen heel mooi maar het ontbreekt ons team aan de echte overtuiging, aan het laatste beetje lef of zelfvertrouwen om de wedstrijd naar onze hand te zetten. Hebben we te veel naar F.C. Twente gekeken? In de 15^e minuut komt Klein Dochteren langszij, 2 – 2. Oeps, we laten toch geen punten liggen vandaag? Dan gebeurt er iets met het team. Het lijkt alsof de voetballers zelf nu ook beseffen dat puntverlies hier absoluut niet nodig is. Het oerinstinct om te overwinnen komt bij de DEC boys ineens naar boven. Niet twijfelen maar doen! Emiel is verantwoordelijk voor de opening. Zijn voorzet gaat via de rug van een tegenstander in de goal, 3 - 2. Dan een geweldige goal van achteruit. Bjorn kiest heel slim een keer niet voor een pass op de vleugelaanvaller maar voor onze midmid Luuk A. Luuk gebruikt de ruimte om door te lopen en kan Conner aanspelen. Zonder twijfel schiet Conner de 4 – 2 binnen. Nog een laatste counter van onze tegenstander wordt heel professioneel door keeper Stephan onschadelijk gemaakt. Koen stoomt van achteruit ver door en Conner maakt de 5 – 2. Vol overtuiging dendert ons team voort. Wat een enthousiasme, wat een inzet en wat een zelfvertrouwen. Luuk A. komt vrij voor de goal maar ziet dat Lubs er nog beter voor staat. Lubs tikt de 6 – 2 binnen. Klein Dochteren is meteen na de aftrap de bal alweer kwijt. Volgende aanval. Hoekschop, 7 – 2, ook van Conner. Dan zit volgens Matthias de tijd er op.
 

Ruime overwinning, 7 – 2. Waarbij wij, DEC ’10 E2, dus 5 doelpunten in de laatste 10 minuten scoren!!! Welk knopje, welke gebeurtenis, welke opmerking heeft ons team ertoe gedreven dat onze jongens zo geweldig gaan voetballen, vooral de laatste 10 minuten??? Wie het weet, wordt verzocht zich even bij de leiders melden. Dan zetten we deze schakelaar de volgende wedstrijden iets eerder om. En nodigen we Alfred Schreuder met zijn team uit om te laten zien wat voetballen met passie is. 
 

Of gaan we volgende week in Markelo gewoon door met voetballen zoals we vandaag geëindigd zijn? Zou mooi zijn! TOCH?