In de winter ontstond het idee om aan het eind van het seizoen een keer naar het buitenland te gaan om daar een keer met een afvaardiging van EGVV te voetballen. Voetballen in Westendorf Oostenrijk leek ons wel wat. Nadat we op internet gekeken had bleek dat daar elk jaar een pinkstertoernooi gehouden werd. De contacten waren via Paul en Henk al snel gelegd en we mochten meedoen aan dit toernooi. Het is een toernooi waarbij er 7x7 gevoetbald wordt. Dit kwam ons goed uit want we hadden dan niet zoveel spelers nodig. Uiteindelijk vertrokken we met elf man naar Westendorf. Friso, Arnold, Wim, Arjan, Ronald, Jan Willem, Rick, Paul, Walter, Bernd-Henk en Elian. Elian was door zijn blessure gepromoveerd tot coach. 

We verzamelden vrijdagmorgen voor pinksteren in de kantine om 07:00 u. We reden met drie auto’s en hadden afgesproken dat we elkaar indien mogelijk probeerden te volgen. Dit lukte niet helemaal. Onderweg was het vooral gevaarlijk op de weg door Tic Tac’s. Wim moest even wennen aan de Duitse gehaktballen want voordat hij het wist lag deze lekkere gehaktbal op de grond. Het viel ons op dat er veel grote auto’s op de Duitse snelwegen reden. Dit kwam volgens onze expert doordat daar geen wegenbelasting betaald hoeft te worden. Na een lange reis waren de eersten rond 16 u. in Westendorf.

We hadden al snel ons Pension Christoph gevonden en dat bleek een keurig pension te zijn met een vriendelijke Engelse eigenaar. Clive schonk ons al snel een biertje in. Nadat we onze koffers op de kamer hadden geparkeerd gingen we Westendorf in. Walter die ook al eens eerder in Westendorf was geweest wist een goed restaurant. En dat klopte, want het smaakte heerlijk.

Na het eten gingen we even kijken in het Dorf Cafe. Daarna gingen we naar de vermaarde Moskito Bar. Daar aangekomen troffen we al enkele tegenstanders van de volgende dag. O.a. Ajax Amsterdam, verder was er een team uit Berlijn. De keeper daarvan kon waarschijnlijk beter keepen dan drinken want hij lag laveloos aan de tap.

     

Wim en Paul waren al echt bezig met het voetbal want ze gingen op tijd naar bed. Na de Moskito bar gingen de meesten nog even naar de Kibo Bar. Daar gingen enkele spelers nog even fanatiek aan het spijker slaan. Coach Elian besloot dat het mooi was geweest en stuurde ons naar bed.

Na een goed ontbijt van Clive hadden we nog lang de tijd om iets te gaan doen omdat onze eerste wedstrijd om 16:54 u. op het programma stond. Paul was iets later aan het ontbijt omdat hij eerst even getankt had. We besloten om op het hoofdveld van SV Moskito Westendorf te gaan kijken. Onderweg vroeg een van onze spelers zich af hoe ze die bergen daar toch neergelegd hadden. We zullen geen namen noemen, Pietertje. De wedstrijden van de Cordial Cup werden gehouden in het Waldstadion van Westendorf. Een jeugdtoernooi voor spelers in verschillende klassen, er deden jeugdteams mee van verschillende profclubs uit Duitsland en Oostenrijk. Het was werkelijk een prachtige accommodatie waarover SV Moskito beschikte. Het veld lag er ook perfect bij. Ons toernooi; het Pfingstturnier 2012, werd gehouden op het oude veld (Alter Platz), dat ligt aan de rand van Westendorf. We namen daar ook een kijkje en de eerste wedstrijden van de andere poules waren al aan de gang. Het viel ons op dat er zeer fanatiek gevoetbald werd. Het was niet zo maar een kroegentoernooi. Maar we gingen uit van onze eigen kracht.

We gingen om een uur of vier in vol ornaat naar het veld. Nadat we ons gemeld hadden bij het wedstrijdsecretariaat en een shirt van ons als kado gegeven hadden konden we vlak voor vijven eindelijk aftrappen. We mochten aantreden op de Alter Platz. Ajax Amsterdam was de tegenstander. Deze jongens uit Nederland aangevuld met een paar plaatselijke helden hadden een aardig elftal. Wij begonnen sterk en Rick kreeg een levensgrootte kans, helaas schoof hij de bal in het zijnet. Bernd-Henk kreeg ook een beste kans maar hij stuitte op de keeper. Friso voorkwam door een goede redding een treffer van Ajax. Na rust (het waren wedstrijden van 2x 8 minuten) bleek Ajax effectiever dan ons. Ze scoorden vlak achter elkaar, en zodoende was het 2-0. Na het zien van deze wedstrijd en onze gemiste kansen ging Clive onze pensionhouder die was kijken maar gauw naar huis. Walter kreeg nog een aardige kans maar de eindstand was 2-0.



De tweede tegenstander was Mensa 3 Allstars. Deze tegenstander kwam uit Duitsland. Een pittige tegenstander bleek al snel. We kwamen al snel achter met 2-0, Ronald maakte ons eerste doelpunt en scoorde de 2-1, helaas liep de tegenstander nog uit naar 4-1. De laatste wedstrijd in de poule ging tegen Ruetz Sport 2000 die vervingen de winnaars van vorig jaar. We waren kansloos, het werd 4-0.

We eindigden dus als laatste in de poule. Dat viel ons niet mee, het niveau van de tegenstanders was veel hoger dan dat wij verwacht hadden of viel ons eigen niveau tegen? Maar we lieten ons plezier niet bederven en gingen gelijk na de laatste wedstrijd de feesttent in. Daar was het een gezellige boel en er waren speciale serveersters die ons het bier kwamen brengen. Na een aantal biertjes gingen we rond half 10 met de taxi naar ons pension om ons te verfrissen. We zaten met elf man in een taxibusje maar dat mag daar allemaal. We spraken af dat de taxichauffeur ons om half elf weer ophaalde om ons weer naar de feesttent te brengen. In de feesttent was het weer een gezellige boel en we vermaakten ons uitstekend.



De meesten hadden na het feest nog grote honger maar er bleek geen enkele eetgelegenheid meer open om een uur 2 ’s nachts. Er bleken echter nog een paar broodjes in de ontbijtzaal te liggen en die werden dankbaar opgegeten. De volgende ochtend bleek dat deze broodjes voor andere gasten waren die vroeg vertrokken. Clive maakte er geen probleem van en we kregen weer een lekker ontbijt voorgeschoteld. Om 10:40 u. moesten we weer voetballen en dit keer was de tegenstander Fc Glockenstuhl. De man van de wedstrijdcommissie had inmiddels ons shirt aangedaan om ons aan te moedigen. Wij dachten dat ze dit shirtje in de kantine gingen hangen maar hij deed het shirt liever zelf aan. We kregen voldoende kansen maar helaas eindigde dit ook weer in een nederlaag. We verloren met 2-0. We waren veroordeeld tot het spelen om de 15e plaats om 14.00 u.

En dat was een meevaller want we hielden dan in ieder geval nog drie teams onder ons. Na een spannende wedstrijd tegen Fc Moskito met weer veel kansen van ons kwamen we wederom op achterstand. Gelukkig maakte Arnold vlak voor tijd de 1-1 en moesten strafschoppen de beslissing brengen. Rick nam de eerste en schoot raak, Fc Moskito scoorde ook. Walter schoot voor ons raak. Friso hield de tweede strafschop tegen en schoot zelf via de onderkant de derde van ons raak. Friso die nog meer zelfvertrouwen had gekregen hield ook de derde strafschop van hun tegen. Jan Willem mocht de vierde strafschop van ons nemen en schoot raak. Daarmee was het beslist. We sloten daarmee het toernooi met een positief gevoel af en hielden daarmee 4 teams onder ons. Na deze opsteker gingen we aan het bier. In tegenstelling tot andere teams die al voor en tussen hun wedstrijden aan het bier gingen deden wij dit braaf na onze wedstrijden. Nadat we nog een paar wedstrijden hadden gekeken gingen we weer naar ons pension.

Ronald en Elian hadden bij Hotel Post onze tafels besproken en hadden een speciaal streekgerecht (Tiroler Rosel of zoiets) besteld. We aten dit allemaal en vonden dit heerlijk, tenminste de meesten. Wim vond het zo lekker dat hij de helft liet staan omdat hij geen honger had. Daarna bestelde hij nog wel een grote sorbet…. Nadat we het eten op hadden gingen we weer richting de feesttent. Ieder team had plekken in de tent toegewezen gekregen en wij zaten vlak vooraan bij de winnaars Shred Headz. De siege-ehrung zoals ze dat in Oostenrijk noemen begon. Wij werden met de 15e plaats als een van de eersten ook naar voren geroepen en Friso nam de beker in ontvangst. Daarna volgden de andere teams en de meeste teamcaptains hielden nog een toespraak.

De uitgebreide huldiging van de eerste plaats was voorbij en toen werd de Bester Tormann van het toernooi bekend gemaakt. Wij hoorden dat der Tormann von EE GEE VAU VAU bester Tormann was geworden. Bernd-Henk zei tegen Friso, jij moet naar het podium je bent beste keeper geworden. Ach man je houdt me voor de gek, nee echt je moet er heen je bent beste keeper. Friso ging toch maar naar het podium en daar kreeg hij een mooie bokaal aangeboden. Ons team was helemaal door het dolle heen en we riepen de hele tijd achter elkaar Friso in Oranje Oooh oooh oooh. De winnaars Shred Headz schreeuwden vrolijk met ons mee. De bokaal van de topscorer werd daarna ook uitgereikt maar daar heeft niemand iets van gehoord. De topscorer werd trouwens de Griekse spits van Sc Baren uit Berlijn. Elian vond dat hij a la Louis van Gaal als nog een toespraak moest doen, en dat lukte goed. De beker van bester Tormann was zeer gewild want Jan Willem moest nog twee keer ingrijpen om te voorkomen dat deze meegenomen werd door anderen. Friso heeft daarna de beker de rest van de avond ook niet meer losgelaten.

Onze tegenstanders in de poule werden derde, zesde en negende. Dus we hadden wel een redelijk zware poule. Het feest ging na de prijsuitreiking vrolijk verder en we hadden nog een zeer mooie avond. Wij waren zeer tevreden over het toernooi en gelukkig was de leiding in Westendorf ook goed te spreken over ons. Een sportief team waarbij gezelligheid voorop stond. Wij hebben ons uitstekend vermaakt met elf ‘vreemden’ onder elkaar. De meesten kennen elkaar alleen van de voetbal en het was mooi dat we het gezellig met elkaar hadden. Volgend jaar zijn we weer van harte welkom en we willen er graag weer naar toe. Wellicht met een paar gerichte aankopen zodat we om de hogere plaatsen mee kunnen strijden. Maar de gezelligheid staat voorop!

De terugweg op maandag verliep vlekkeloos en we kwamen allemaal weer veilig thuis. Foto's en verslag van de organisatie staan hier. Onze eigen foto's staan hier.


 

Terug naar overzicht