Na de overwinning van vorige week konden we met veel vertrouwen afreizen naar Deo, iedereen was in vorm en had veel zelfvertrouwen, zelf zoveel dat sommigen dachten dat scheenbeschermers niet meer nodig waren. Je kon zeggen dat we met iets te veel vertrouwen de wedstrijd ingingen, en dat bleek al na 8 minuten, Deo scoorde de 1-0 na een aanval via een aantal schijven en onze verdediging keek ernaar en daar bleef het bij.

Deo had de smaak te pakken en zag dat er mogelijkheden lagen op een grotere score en bleef op de aanval spelen. En na 11 minuten stond de 2-0 al op het bord en tot overmaat van ramp gaf de uitstekend leidende scheidsrechter na 15 minuten een penalty aan Deo en die scoorde ze op een uitstekende manier en zo stond er al een 3-0 score op het bord.

De wedstrijd was al gespeeld, we waren zo beduusd over deze snelle achterstand en konden ons niet meer in de wedstrijd spelen, ook Deo had deze snelle voorsprong niet verwacht en liet even de teugels vieren maar omdat wij niet onze beste wedstrijd speelde kon Deo in de 30e minuut uitlopen naar 4-0 en in de 40e minuut zelfs na 5-0.

In de kleedkamer gekomen konden we even bijkomen van die mokerslagen die Deo uitdeelde, we kwamen samen tot de conclusie dat wij ontzettend veel meters maakten, maar alleen vaak nutteloze meters en wanneer het wel moest maakten we vaak net een paar meter minder dan de voetballers van Deo. De 2e helft namen we ons voor om onszelf toch een dienst te bewijzen door een goede 2e helft te spelen, iets wat redelijk lukte, niet dat we veel kansen kregen, maar Deo kon nog maar 1 maal scoren waardoor de eindstand op 6-0 kwam. Een wedstrijd om snel te vergeten.