We begonnen dit seizoen 7 eerste jaars, en 6 tweede jaars D. De selectie bestaat uit; Keeper: Jelmer. Verdediging: Ruben, Loes, Zola & Louis. Middenveld: Stan, Roan, Jurian, Cas, Teun & Kevin. Aanvallers: Ramon, Luuk & Nikki.

Één keeper, vier verdedigers, zes middenvelders en drie aanvallers. Nu denkt u vast, dan staan die middenvelders zeker altijd wissel. Nou we spelen in een 4-4-2 dit seizoen, omdat we dan veel beter voetballen. En Jurian jojode door blessures tussen de D1 en D2. De eerste wedstrijd dat De Jojo bij ons meedeed in competitieverband, mochten we ook direct voor het eerst drie punten bijschrijven. Of dit echt door de aanwezigheid van De Jojo kwam dat weten we niet zeker, want de tegenstander was Ruurlo D4 en die is uiteindelijk met 150 tegendoelpunten en 0 punten laatste geworden. Maar goed, het feit wou wel dat hij de 0-1 maakte van de met 0-18 gewonnen wedstrijd.

Verder werd de technische staf uitgebreid met twee nieuwe leiders. We hebben Arian Wassen en Jeannette Wes mogen verwelkomen.
Mourinho (Arian) begon zijn trainers carrière met het toernooi bij GFC, door een kleine communicatiefoutje stond hij er toen direct alleen voor, Jeannette en ik waren allebei op vakantie. Hoe hij het voor elkaar gekregen heeft weten Jeannette en ik nog steeds niet, maar Mourinho veroverde de eerste plaats in Goor en bracht de eerste beker van het seizoen mee naar huis. In de competitie zijn we 8ste geworden, 4x winst, 2x verlies en 5x verloren. Dit houdt in dat we 14 punten bij elkaar gesprokkeld hebben en met 53 doelpunten voor en 51 tegen bent u verzekerd van spektakel, want de gemiddelde uitslag staat bij ons op 5-5. Gelooft u het niet, vraag het dan maar aan onze harde kern. Harde kern zult u nu wel denken, ja die hebben wij. Bepaalde mensen zien we zowel uit als thuis langs de lijn. Hiervoor dank, want voetballen voor publiek is toch leuker als in een leeg stadion spelen. Dus blijft dit ook vooral doen en iedereen is welkom!

Ik kan u vertellen dat we niet altijd even goed gespeeld hebben, soms was het grootste gedeelte van team naar de inmiddels allom bekende teenagerparty’s, Downtown of Witkamp, geweest. En dan was het ’s ochtends bij de voetbal niet best. Mourinho concludeerde toen dat het al niets meer uitmaakt of je nu zondag ’s morgens bij de senioren kijkt of zaterdag ’s morgens bij de D2, want ze zijn allemaal slecht van de avond er voor. Sommige wedstrijden hebben we verloren op ervaring, we hebben er voor gekozen om vier eerstejaars D in de verdediging te zetten. Ze moeten in het begin heel erg wennen aan het grote veld, de iets grotere tegenstanders en de buitenspelval. Maar naarmate het seizoen vorderde ging het steeds beter en ontpopte Peppie (Louis) en Kokkie (Ruben) zich tot een legendarisch duo op de backs waar menig aanvaller op stuk gelopen is. Dit alles onder leiding van “geen corner” Loes, Loes staat haar mannetje achterin, en is absoluut niet bang voor de jongens van de tegenstander. Echter gaf ze in het begin iets te veel en te makkelijk corners weg, waardoor ze dit nog altijd aan moet horen.

In combinatie met Zola kan de spits beter niet meedoen, want die komt toch niet aan de bak. Zola bleek naast een spijkerharde maar rechtvaardige verdediger ook een over een prachtig schot te beschikken. Er is alleen één probleem, ze mikt altijd op de lat, deze heeft ze ook al veelvuldig geraakt. Nee tegen Zola durf ik geen wedstrijdje latjetrap te doen. Want dat verlies ik gegarandeerd. Maar we hebben ook hele goede wedstrijden gespeeld, zo werd het hogere geplaatste Bon Boys D5 verrast door ons goede combinatiespel en toen na 60 minuten spelen uiteindelijk de rook boven het veld optrok stond er een 1-11 op het scorebord. In die wedstrijd maakt Schottink (Luuk) de mooiste goal van het seizoen, hij kreeg de bal randje zestien bedacht zich geen moment en jutte de bal strak in de kruising.

Als we het dan toch over doelpunten hebben, in totaal hebben we, 53 (competitie) + 5 (oefenwedstrijd), 58 doelpunten gemaakt. En daar zitten nog al wat verschillende tussen, hele mooie, wat gelukkig soms en soms waren ze net hard zat om over de lijn te rollen. In de oefenwedstrijd tegen GFC D2 schoot Kokkie, de 1-0 binnen, het eerste doelpunt van het seizoen 2013 - 2014. Een afgeslagen cornerbal werd door Kokkie direct op de slof genomen en op goal geschoten, de keeper verkeek zich iets op de bal en het seizoen was geopend.

Heutje (Kevin) heeft patent op lelijke doelpunten, hij heeft de kwaliteit om bal altijd precies de goede snelheid mee te geven zodat die net over de doellijn rolt. Maar goed als je als aanvallende middenvelder 16x scoort dan hoor je mij niet klagen hoe ze binnen geschoten worden als ze er maar in vliegen, of in Heutje zijn geval er in rollen. Voor groot gedeelte van deze doelpunten heeft hij Prins (Ramon) wel voor moeten bedanken, want hij ontpopte zich tot de koning van de assist, menig speler is door hem in scoringspositie gebracht.

Nikkels (Nikki) stelde met twee doelpunten de overwinning tegen FC Winterswijk zeker. Haar vader, Mourinho, miste deze wedstrijden gelooft tot op de dag van vandaag niet dat zei dit was. Want hij kon toch echt niet geloven dat zijn dochter twee keer in één wedstrijd kon scoren. Lamprou (Jelmer) bleek naast voetbal nog een hobby te hebben, hij schijnt een fanatieke visser te zijn. Dat is prima, alleen is het voor ons vervelend dat hij deze twee hobby’s soms combineert, hij heeft namelijk als keeper menig balletjes uit het goal moeten vissen. Maar wat maakt het uit, hij heeft inderdaad een paar keer goed vaak moeten vissen, maar hij houd er meer uit dan dat er invliegt en hij pakt genoeg punten voor ons. En je kunt beter 1x met 0-11 verliezen dan 11x met 0-1. Lamprou is daarnaast essentieel voor de sfeer in de kleedkamer, want samen met ut Peerd (Teun) hebben ze al menig kleedkamers op de kop gezet. Ut Peerd, is een prachtige praatjesmaker en een echte sfeermaker. De mooiste uitspraak was toch wel in Hengevelde. Het ging niet zo goed en ons Peerd was wissel, toen kwam hij naast me staan en zei die, “Het gaat niet zo goed he, nee volgens mij hebben we ut Peerd nodig”. Uiteindelijk heeft het niets geholpen want we verloren daar 8-1, maar we hebben wel weer gelachen.

Neymar (Stan) en Stokkink (Cas) bleken dit seizoen een plaag voor alle tegenstanders, want Neymar staat altijd vrij en is in staat om elke tegenstander, of die nou één kop of twee koppen groter is, een panna te geven. Alleen de Panenka die hij in gedachte had mislukte een beetje, ach maar goed dat we toen al 0-10 achter stonden, dus niemand klaagt dan nog over die gemiste penalty. En zijn er maar weinig tegenstanders die het zelfde loopvermogen hebben als Stokkink, want hij rent van voor naar achter en is uitermate effectief in balbezit.

Dan rest mij nu alleen nog het verhaal van bijnaamloze Roan vertellen. Roan is een stille kracht maar belangrijke kracht binnen het team. Hij kan overal spelen en dat doet die dan ook. Of hij nu als aanvallende middenvelder speelt of als linksback dit doet hij altijd met verve. Een geweldige speler voor een trainer! Maar ik heb wel als doel om in de voorjaarscompetitie een mooie en passende bijnaam te vinden voor hem.

Al met al was het een hartstikke leuk seizoen, heeft iedereen zijn best gedaan en hebben we als team stappen gemaakt. Ik heb nu al zin om na de winter weer van start te gaan. Want op basis van het feest dat keer op keer in de kleedkamer gevierd wordt, mogen we ons kampioen noemen! Want als we winnen is het feest in de kleedkamer, maar als we verliezen dan.. Tja dan is het ook feest! Ai maar schik hebt!

En tot slot als Stokkink er niet was geweest dan was ik mijn jas al meerdere malen kwijt geweest. Hij neemt bijna alle wedstrijden mijn jas mee uit de kleedkamer omdat ik dan al lang en breed aan de koffie zit in de kantine en geen seconde meer bij mijn jas heb stil gestaan. Cas Stokkink bedankt daarvoor!