Opdracht van vandaag: SAMENSPELEN. Niet lopen met de bal maar passen. Lopen doe je om vrij te komen, zodat je aangespeeld kan worden. 

 

DEC ’10 E2 begint voortvarend aan de wedstrijd. De opdracht wordt prima uitgevoerd. Het samenspel is erg goed. De spelers zijn ook wat feller dan vorige week. In de 3e minuut vangt Emiel de bal op met zijn hoofd en verliest daardoor bijna zijn bril. Als hij deze, heel snel, ongeveer heeft goed gezet (het bungelt aan 1 oor en op het puntje van zijn neus) geeft hij de bal een lel richting het doel van Reunie. De hoge bal stuitert zo’n 2 meter voor het doel. De keeper zit helemaal mis. De bal stuitert nogmaals achter de keeper omhoog en belandt in de het dak van het doel, 1 – 0. We blijven lekker tikken. In de 6e minuut wordt Lubs prachtig vrijgespeeld. De weg naar het doel is helemaal vrij. Na een venijnige rush drukt hij nog iets te vroeg af. Maar het schot is wel heel goed gericht. De keeper tast na een stuit weer mis en het staat 2 – 0. Wie had dat gedacht. Dan gaat het een tijdlang gelijk op. Wij blijven aanvallen met mooi combinaties. Koen, Bjorn en Conner werken achterin erg hard en verdedigen prima. Luuk A. laat zich vaak terugzakken om te helpen. De Reunie aanvallers zijn erg snel en behendig. Meerdere keren moet keeper Stephan snel uitkomen. Dat gaat op het scherpst van de snede waarbij de noppen van een aanvaller zelfs een keer zijn hoofd schampen. Pas in de 23e minuut is onze hele achterhoede geklopt en weet Reunie te scoren, 2 – 1. De koppies van ons team gaan niet hangen maar de ruggen worden juist gerecht. Aanvallen weer. 1 Minuut later wordt het 3 – 1. Het doelpunt staat helaas niet meer helder op m’n netvlies en de notities ontbreken. Een betrouwbare bron heeft echter verklaard dat Roy de doelpuntenmaker is. 

 

Rust. Ranja. Dextro. Complimenten. “Zo doorgaan. Blijven samenspelen, blijven knokken.” 

 

Het begin van de 2e helft bepaalt DEC het spel. Roy keept, Stephan staat in de verdediging. Met enorme inzet en mooie combinaties worden kansen gecreëerd. In de 8e minuut een opbouw via Luuk A.. Pass op Sam. Sam ziet Lubs vrijstaan, 4 – 1. We moeten zorgen dat we de regie in eigen hand houden. In de 12e minuut komt een schot van Lubs via via bij hem terug. Lubs waagt een afstandsschot van ruim 25 meter. Iedereen denkt dat de bal over gaat, maar deze zakt op het laatst (door de tegenwind?) snel. Het doelnet beweegt. Even goed kijken en jawel de bal ligt IN de goal, 5 – 1. De scherpte is er nu een beetje af. We zijn vermoeid en denken dat de overwinning wel binnen is. Maar Reunie staat niet voor niets bovenaan. Ze dringen steeds feller aan. In de 14e minuut een slippertje achterin, 5 – 2. Vier minuten later vergeten we op te ruimen, 5 – 3. Dan wordt het paniek voetbal. In de 25e minuut 5 – 4. Emiel krijgt de bal hard tegen zijn hoofd. Veel pijn. De bril moet een beetje worden rechtgebogen. “Even wisselen?” Geen denken aan! Emiel wil door om de 3 punten veilig te stellen. Dan maar zonder bril. Dat is karakter! “Scheids is het geen tijd?” roept Koen. En dat is het, vindt ook de prima fluitende Matthias. Wat een enorme ontlading bij de spelers van ons team. De overwinning wordt gevierd als een kampioenschap. Wat een enthousiasme. Prachtig om te zien, daar doe je het allemaal voor. 

 

Jongens van DEC’10 E2: SUPER gevoetbald! 

 

Trouwe lezers: Bedankt voor het uitlezen van dit wedstrijdverslag. Het is wat langer dan normaal. Maar we winnen nu eenmaal niet elke week van de koploper!