Op deze zonovergoten eerste zaterdag van oktober mochten we voetballen tegen Bon Boys F9. De pupillen uit Haaksbergen stonden troosteloos onderaan en hadden slechts een keertje gescoord. Deze meeste spelers van ons kennen dat gevoel nog wel van vorig seizoen. Toen bungelden wij de eerste seizoenshelft helemaal onderaan. Dit seizoen is tot nu toe alles anders. Ruben had zijn scheidsrechterpak weer uit de kast gehaald en zijn zusje Maureen was de aanvoerdster. Joppe stond vandaag weer een keertje in de goal. Bram vond het mooi weer om naar de camping te gaan dus was hij er niet. Bon Boys mocht aftrappen, Mick nam gelijk de bal over van hun en ondervond weinig tegenstand en hij kwam dan ook alleen voor de keeper en die liet hij kansloos, 1-0. De 2-0 was een kopie hiervan en Mick scoorde deze dus ook. Job scoorde de 3-0. Mick vervolgens weer de 4-0. Job maakte even later de 5-0. Mick zette voor rust nog de 6-0 en de 7-0 op het scorebord. Met deze stand gingen we rusten. Emiel vertrok weer naar de zwemles.

Na rust was Bon Boys de 1e minuut beter bij de les dan ons en zodoende scoorde zij de tweede treffer van het seizoen, 7-1. We waren wakker geschrokken en Mick schoot de bal van de zijkant in het doel, 8-1. Job bewees dat het met zijn scorend vermogen ook wel goed zat en scoorde fraai vanaf een meter of 10 met de binnenkant van de voet de 9-1. Achterin konden Stefan en Luuk van het zonnetje genieten want veel werk kregen ze niet te doen. Een vrije trap wordt door Mick omgezet in een doelpunt, 10-1. Wout heeft weinig last van de warmte want hij rende weer lekker rond op het middenveld. Mick stoomde ook weer op naar het vijandige doel, hij liet voor de zoveelste keer de keeper kansloos, 11-1. Een hoekschop die goed genomen werd door Mick werd door Luuk vakkundig binnengetikt, 12-1. Het was voor Luuk zijn eerste doelpunt. Dit natuurlijk tot grote vreugde van zijn vader, Opa en Oma vd P. die het van dichtbij aanschouwden. Zijn moeder zag het van iets grotere afstand want zij coachte onze keeper Joppe. 

Gelijk vanaf de aftrap kwam de bal in het bezit van Mick die ongehinderd door mocht lopen richting de doelverdediger, en u raadt het al hij scoorde wederom, 13-1. Job die meer snelheid heeft dan zijn vader ooit had liep iedereen eruit en scoorde ook alweer zijn vierde treffer van de dag, 14-1. Mick had het al een paar keer gezien dat de aftrap niet het sterkste punt van de Bon Boys was en ditmaal veroverde hij weer de bal, waarop hij weer voor de arme keeper verscheen, hij schoot zijn tiende treffer van de dag tegen het net, 15-1. Bij de familie Krebbers is het altijd een strijd in huis wie in het weekend de meeste doelpunten maakt maar als Mick even later ook nog zijn elfde treffer en daarmee de 16-1 maakt dan heeft vader Herbert als enige troost dat zijn voetbalplaatje boven menig bed van de meeste Diepenheimse vrouwen hangt. (dat beweert hij zelf tenminste...). Rick lijkt ook op weg naar zijn treffer maar de keeper keert helaas zijn harde schot. De eindstand is 16-1, een ongekende uitslag, daar hadden we een jaar geleden nog niet op gerekend.

Doelpunten: Mick 11x, Job 4x, Luuk 1x.